Inleiding
Kinderen met TOS hebben vrijwel altijd moeite met het verwerven en correct toepassen van de morfosyntaxis. Effectieve behandeling is belangrijk, maar het is niet eenvoudig om wetenschappelijk onderbouwde interventies in de praktijk toe te passen. Leen van den Dungen heeft daarin belangrijk pionierswerk verricht met haar beschrijving van ‘Communicatieve Taaltherapie’ (CTT, Van den Dungen, 2007). Bij CTT zorgt de volwassene voor een rijk en nadrukkelijk aanbod van de te leren taalstructuren tijdens functionele (spel)situaties. In de masterclass gaan we in op de toepassing bij peuters en kleuters door logopedisten, leerkrachten en ouders.
Inhoud
We bespreken wat CTT inhoudt, en wat de wetenschappelijke onderbouwing is, onder andere vanuit onderzoeksprojecten van Hogeschool Utrecht en Auris/NSDSK. We staan ook stil bij de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van spontane taalanalyse.
Het belangrijkste onderdeel van de masterclass is het praktisch aan de slag gaan met CTT:
• Keuze maken voor zinnen en grammaticale vormen die we een kind willen leren.
• Uitwerken van dagelijkse activiteiten en spelactiviteiten, waarin die zinsstructuren op een natuurlijke en functionele wijze aan bod komen.
• Samenwerking tussen logopedisten en leerkrachten/pedagogisch behandelaren
• Samenwerken met ouders
Toepasbaarheid
Na de masterclass kun je meteen aan de slag met CTT met de activiteit die je hebt uitgewerkt. Je bent geïnspireerd om CTT een vast onderdeel van de logopediebehandelingen en de behandelgroepen/het onderwijs voor peuters en kleuters met TOS te laten zijn.
Doelgroep
Logopedisten, leerkrachten en pedagogisch behandelaren met ervaring met kleuters met TOS (taalniveau 2-6 jaar) met problemen in de morfosyntaxis.
Verbinding met thema
Logopedisten hebben veel kennis over diagnostiek en behandeling van morfosyntaxis. Ouders, pedagogisch behandelaren en leerkrachten hebben inzicht in de communicatie thuis, op de behandelgroep en in de klas. Het is belangrijk alle inzichten te bundelen in een gelijkwaardige samenwerking, omdat dit de ontwikkeling van de morfosyntaxis ten goede komt.